– Må ikkje øv fær mykkju, da bli det ikkje spennandes

Tilbake til Kleiva

Det var fantastisk stemning laurdagskvelden da folk kom opp til vakre Kleiva. Det var flott sommarvêr og ein slåande varme. Ekstra godt var det å kome opp til Kleiva med tanke på at det i fjor regna så mykje at Kleivakvelden vart flytta til Kulturhuset.

Programmet var som før, med kjende fjes, diktlesing, prisutdeling og mykje god musikk. Akkurat slik det skal vere. Hornmusikken starta kvelden på storslått vis, og satte stemninga for det som skulle bli ein fantastisk kveld.

 Sjå video frå Kleivakvelden nedst i artikkelen.

Nye Vårsøg-dikt

Henning Sommerro og John Pål Indergård er faste postar på programmet, og dei briljerte som alltid med både humor og genial musikk. Dei åpna med "Sola e Komma", før dei etter kvart ga ordet til Svein Sæter. Han bidrog som vanleg med eit av høgdepunkta på Kleivakvelden. Vi er heldige som har ein som brenn for diktskriving og litteratur, og det er tydeleg at han har lyktes med å smitte sitt engasjement over på den yngre garde.

I år er det rekord på antall dikt som er sendt inn, og Svein sa han var svært imponert over dikta. I år fekk vi høyre dikt om blant anna vedklyving, taco, vennskap, vår, skulesekk og fotballspelaren Bert Trautmann. Det var òg første gongen i Kleiva-historia at det blei gjennomført ei "parallell-lesing". Veninnene Live og Alva las diktet sitt om å vere bestevener i lag.

Sæter kunne òg fortelje at det kjem ny diktbok med Vårsøg-dikt til våren.

Unge talent

Sommerro presenterte Ida Mo og Johanne Holten som sang ein fin "Surnadals-versjon" av "Eg Gløymer Deg Aldri" av Hellbillies. 

Henning tok ein tur bak på scena for å ta ein prat med Hans Hyldbakk.

– Ja, Hans, ka du tykkje? spurte Sommerro. 

Han kommenterte at Hans alltid står så langt bak og bortgjømt på scena, år etter år Han presenterte neste song som var "Polla-karrain", den skulle òg bli framført av Ida Mo.

– I lag med to sånn halv-døktige karra, spøkte Mo.

John Pål sine dikt

I år kunne John Pål fortelje at han hadde fått litt hjelp til å skrive dikt, blant anna av Lars Løseth og Ingvild Kårvatn. Ikkje alt var bra nok til at det kunne bli lese opp, men vi fekk høyre nokre svært raske dikt som blant anna handla om legning, helseplattformen og mangel på prest i bygda.

Det blei som vanleg stor latter frå publikum, og eit gledeleg gjensyn med både han og diktet.

Ein ære å få kome på Kleiva

Nokre få minutter etter Bjarne Brøndbo kom på scena kom det ei stor regnskur. Det blei da ein liten pause, der folk fikk ta på seg litt regnklede og slå opp paraplyane. Bjarne trakk seg litt lenger bak på scena for å berge pianoet. Heldigvis varte det ikkje lenge, og etter bare nokre minutter kom sola tilbake, og publikum fekk tørke igjen.

Bjarne Brøndbo hadde mange morosame historier og mykje god musikk å by på. Vi fekk òg høyre enda fleire skuleelev-dikt lest opp av Brøndbo.

Publikum fekk ønske seg låter, og da blei E6, Rumpa Mi og Nykoka Kaffe nevnt. Alle dei tre fekk publikum høyre.

Henning Sommerro kom òg til scena saman med Brøndbo. Brøndbo fortalte at dei hadde spelt saman før, og at det før ein konsert i Ila kyrkje, skulle øve.

– Trudde eg, sa Brøndbo.

Sommerro hadde ikkje det same behovet som han for å øve, sa Brøndbo, og huska at han hadde sagt "Må ikkje øv fær mykkju, da bli det ikkje spennandes".

– Og dæven det vart spennandes, fortsatte Brøndbo.

Anders Larsen og John Pål Indergård kom òg tilbake til scena saman med Brøndbo og Sommerro og ga publikum ein legendarisk versjon av "Vinsjan på Kaia".

Brøndbo avslutta med å takke arrangørane og sa at det var ein ære å bli invitert til Kleivakvelden.

– Beklager regnsølet, spøkte Brøndbo.

Vårsøg

Som alltid blei Kleivakvelden avslutta med Vårsøg der publikum song med. Det blei ei magisk stemning på Kleiva, og vi ser allereie fram til neste år.

– Tusen takk, og vel hæm, avslutta Sommerro.

Les om utdelinga av Kleivafondet og Kleivaprisen her.