Julehelsing frå New York
– Jula i New York er fin med lys, pynting og mykje overdådig. Men sjølv om amerikanarane er glad i glitter og stas, så er dei heller ikkje redde for å vise kva jula verkeleg er og kvar den kjem frå.
Det seier Jon Inge Ringsby, som har mor frå Øvre Sæter i Surnadal og tante og onkel i Rindal. Underteikna var heldig og møtte Jon Inge som vertskap hos Sjømannskirka i New York. Ekteparet Ringsby starta i august i nye stillingar hos Kong Olav Vs kirke på Manhattan.
– Vi har hatt eit ønske om å reise ut igjen sidan vi forlèt Singapore i 2013. Vi har trivdes med gardslivet i Rakkestad, men da vi såg stillingsutlysinga i New York fekk vi hjartebank og byrja å tenkje på nye moglegheiter i Sjømannskirka.
Garden som Jon Inge nemner er barndomsheimen, og den er i trygge hender under opphaldet deira i New York. Til Sjømannskirka sitt blad Heim seier Jon Inge at dei er urbane bønder som sett pris på kontrastar i livet. Og i New York finst det kontrastar. Kanskje litt ekstra kring juletider.
– Kva tenkjer du om jula i New York?
– Jula i New York er fin med lys, pynting og mykje overdådig. Men sjølv om amerikanarane er glad i glitter og stas, så er dei heller ikkje redde for å vise kva jula verkeleg er og kvar den kjem frå.
– New York er ein by med mange moglegheiter. Alt er tilgjengeleg og alle kan være seg sjølv. Mange kjem hit for å prøve lykken og slå gjennom, men ikkje alle gjer det. Det er og ein by med mange single og mykje rikdom, men og det motsatte.
– Kva er funksjonen til Sjømannskirka?
– New York kan være vanskeleg om du treng å bli sett og derfor er Sjømannskirka viktig. Vi prøvar å nå ut til alle som er aleine, nordmenn på ferie eller som bur her. Sjømannskirka gir folk eit fellesskap og ein plass å ga til.
Sjømannskirka i New York er av organisasjonens lengstlevande, - etablert allereie i 1878. Kong Olav Vs kirke ligg sentralt til på Manhattan. Den er i eit anna lokale enn da, men kyrkja er fortsatt eit viktig samlingspunkt for nordmenn i utlandet. Sjølv om antalet norske sjømenn har minka og skipa ligg kort tid i hamn, er kyrkja fortsatt mykje bruka.
– Kven brukar Sjømannskirka?
– Om det er mindre sjømenn så er antalet nordmenn i området fortsatt høgt. Det er eldre sjømenn som vi enda følgjer opp. Men så har du og mykje studentar, nordmenn som er her på arbeid, nordmenn gift i området og turistar. Studentmiddagar er alltid populært og har godt oppmøte. Dei bidrar og gjerne med kultur- og musikkinnslag.
– Som norsk kyrkje i utlandet har vi konfirmasjonar, bryllaup og dåp. Men det er og andre arrangement som konsertar og middagar. Dei to største arrangementa er 17.mai-tog og julemesse. Under 17.mai-toget kjem det folk frå alle kantar og heile gata blir sperra av. Kring jula er det meir arrangement og julekvelden er ei stor feiring.
– Her kan du forresten legge inn ei oppfordring til dei strikkeglade i Surnadal og Rindal; vi får nemleg besøk av kofteglade norsk-amerikanare på julebasar kvar år. Der er kofter og anna strikkasaker det første som går på basar. Her er vi avhengige av frivillige til å gi. Vi er avhengige av frivillige til å gi og om nokon får strikkeiveren over seg er det berre å levere det i Rindal hos tante Valborg.